Δίκαιο μεταφορών

H Σύμβαση της Γενεύης για τις διεθνείς οδικές μεταφορές εμπορευμάτων (CMR), που υπογράφηκε στις 19.5.1956 και κυρώθηκε με το Ν. 559/1977, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού δικαίου και υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου. Προϋποθέσεις εφαρμογής της είναι η διενέργεια αμειβόμενης μεταφοράς εμπορευμάτων οδικώς με οχήματα σε χώρα διαφορετική από εκείνη της παραλαβής αυτών, εφόσον η μια τουλάχιστον από αυτές είναι συμβαλλόμενη χώρα.

Ο μεταφορέας ευθύνεται για την ολική ή μερική απώλεια των εμπορευμάτων και για τη βλάβη αυτών, που συνέβη μεταξύ του χρόνου που παρέλαβε τα εμπορεύματα και του χρόνου της παράδοσής τους (άρθ. 1 παρ. 1 και 17 παρ. 1 της Σύμβασης). Η σύμβαση μεταφοράς, είτε πρόκειται για εσωτερική είτε για διεθνή μεταφορά, αφορά, κατ’ αρχήν, τρία πρόσωπα, δηλαδή τον αποστολέα ή φορτωτή, το μεταφορέα, ο οποίος διαθέτει τα μεταφορικά μέσα και εκτελεί το έργο της μεταφοράς και τον παραλήπτη. Πρόκειται για συμβατική ευθύνη του μεταφορέα προς αποζημίωση εκείνου που είχε το δικαίωμα να διαθέσει τα εμπορεύματα και ο οποίος μπορεί να είναι ο αποστολέας ή ο παραλήπτης των εμπορευμάτων. Η  συμβατική αυτή ευθύνη ενδέχεται να συρρέει με αδικοπρακτική ευθύνη του μεταφορέα που μπορεί να υπάρχει, έναντι του κυρίου μόνον των εμπορευμάτων, αν η απώλεια ή η βλάβη των εμπορευμάτων, ως πράξη παράνομη, οφείλεται σε υπαιτιότητα του μεταφορέα.

Σε περιπτώσεις διαδοχικών μεταφορών, όπου ο ένας μεταφορέας διαδέχεται τον άλλο σε τμήματα της μεταφοράς και επέρχεται ολική ή μερική βλάβη των μεταφερομένων εμπορευμάτων, ευθύνονται όλοι έναντι του παραλήπτη. Για την στοιχειοθέτηση της εννοίας των “διαδοχικών μεταφορέων”, απαιτείται το όλο μεταφορικό έργο να αναλαμβάνεται ή (και) να πραγματοποιείται από περισσότερα του ενός πρόσωπα, καθένα εκ των οποίων αναλαμβάνει ή (και) πραγματοποιεί ένα συγκεκριμένο τμήμα της μεταφοράς, δηλαδή τη μετακόμιση εμπορεύματος από έναν τόπο σε άλλον.

Σε περιπτώσεις εις ολόκληρον ευθύνης έναντι του παραλήπτη του εμπορεύματος, απαιτείται  το  μεν, η  μεταφορά αυτή να διέπεται από μία και μοναδική σύμβαση μεταφοράς, το δε, να έχει εκδοθεί το δελτίο παράδοσης, το οποίο αποτελεί, για την εις ολόκληρον ευθύνη  των  διαδοχικών μεταφορέων, συστατικό  και  όχι αποδεικτικό  στοιχείο. Ο υπαίτιος δε για την καταστροφή ή βλάβη των εμπορευμάτων μεταφορέας ευθύνεται όχι μόνο για τις δικές του πράξεις και παραλείψεις ,αλλά και για τις πράξεις ή παραλείψεις των πρακτόρων ή προστηθέντων ή υπαλλήλων του, σαν να ήταν δικές του.

Το Δικηγορικό Γραφείο “Κωνσταντίνος Δαρίβας & Συνεργάτες”, με αποτελεσματικότητα, ταχύτητα και εχεμύθεια, σας παρέχει κάθε νομική συμβουλή σχετικά με ζητήματα που άπτονται του Δικαίου των Μεταφορών, ένα εξαιρετικά εξειδικευμένο δίκαιο. Το γραφείο μας διαθέτει ένα ευρύ δίκτυο συνεργατών (δικηγόρους, πραγματογνώμονες) οι οποίοι διαθέτουν τις απαραίτητες νομικές γνώσεις στο πλαίσιο των εφαρμοζόμενων Διεθνών Συμβάσεων και Νόμων και οι οποίοι μπορούν να επιλύσουν με επιτυχία κάθε ζήτημα που ανακύπτει από Διεθνείς Συναλλαγές και συμβάντα σχετικά με την μεταφορά εμπορευμάτων  αεροπορικά, θαλάσσια ή σιδηροδρομικά και οδικά., την αδικοπρακτική συμπεριφορά του μεταφορέα, την αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή βλάβης των μεταφερόμενων εμπορευμάτων και την ευθύνη επί διαδοχικών μεταφορών. Οι υπηρεσίες μας προσαρμόζονται δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις ανάγκες των εντολέων μας, λαμβάνοντας υπόψη τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και λειτουργίες.