08 Μαΐ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
Ο κληρονόμος όταν πραγματοποιεί αποδοχή της κληρονομιάς, την αποδέχεται στο σύνολο της, ήτοι τόσο το ενεργητικό της σκέλος όσο και το παθητικό της. Κατά λογική ακολουθία, σε περίπτωση που το παθητικό της κληρονομιαίας περιουσίας υπερβαίνει το ενεργητικό, ελλοχεύει ο κίνδυνος ο κληρονόμος να βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να αποκτήσει χρέη τα οποία δεν δημιούργησε ο ίδιος. Την λύση σε αυτή την περίπτωση μας την παρέχει ο νόμος με την δυνατότητα της αποποίησης της κληρονομιάς.
Η αποποίηση της κληρονομιαίας περιουσίας είναι μια μονομερής δικαιοπραξία, με την οποία ο κληρονόμος δεν αποδέχεται την κληρονομιά του θανόντος συγγενή του και συνακόλουθα και τα τυχόν χρέη αυτής. Αν δεν το κάνει, τότε ακόμη και αν η κληρονομία έχει μόνο χρέη, τότε γίνεται οριστικά κληρονόμος.
Για να πραγματοποιήσει ο κληρονόμος την αποποίηση της κληρονομιάς πρέπει να προσέλθει στο Ειρηνοδικείο του τόπου θανάτου του κληρονομούμενου (810 Κ.Πολ.Δ) και να προβεί στην σχετική δήλωση ενώπιον του Γραμματέα (1848 ΑΚ).
Απαραίτητες προϋποθέσεις για την υλοποίηση της αποποίησης κληρονομιάς είναι:
Α) Η δικαιοπρακτική ικανότητα του αποποιούμενου, ήτοι να έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του.
Β) Η αποποίηση να πραγματοποιηθεί μέσα σε αποκλειστική προθεσμία 4 μηνών που εκκινεί από την στιγμή που πληροφορήθηκε ο κληρονόμος την επαγωγή και το λόγο της. Χαρακτηριστική η περίπτωση που υφίσταται διαθήκη του θανόντος, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε ο κληρονόμος κατά τη στιγμή της αποποίησης του. Η τετράμηνη προθεσμία εκκινεί εκ νέου από το σημείο της γνώσεως του κληρονόμου περί υπάρξεως διαθήκης, όπου και οφείλει να προβεί σε νέα δήλωση αποποίησης.
Από την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας αποποίησης επέρχεται το νόμο (άρθρ. 1850 εδ, β ΑΚ) η αποδοχή της κληρονομιάς.